Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσ?
?ιδ??νος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θά
λασσ?
? και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος το
υ Π??νη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητ?
? και τη δράματική δύναμη της θά
λασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ?
?λκ??στό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσ?
?ιδ??νος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θά
λασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητ?
? και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θά
λασσ?
? και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.
